Drodzy Bracia Kapłani,
Osoby Życia Konsekrowanego,
Siostry i Bracia, drodzy Diecezjanie!
W dzisiejszej Ewangelii Jezus stawia przed tymi, którzy pragną być Jego uczniami trudne wymagania. Mówi o „wyrzekaniu się wszystkiego, co się posiada” (Łk 14, 33), o „dźwiganiu krzyża” (Łk 14, 27), a nawet o „nienawiści” do swoich najbliższych i siebie samego (Łk 14, 26). Słuchając tych słów chciałoby się zapytać, czy w tych wskazaniach nie jest zbyt radykalny? Czy nie ma w tym pewnej przesady? Czy Jezus nie wymaga od nas zbyt wiele? Bynajmniej… Nasz Zbawiciel posługując się bardzo semickim sposobem myślenia – zgodnie z którym nie ma odcieni, nie ma niuansowania, jest albo dobro, albo zło, albo mądrość, albo głupota, albo miłość, albo nienawiść – pragnie przypomnieć, że miłość do Boga wymaga swego rodzaju totalności, zupełności, wyłączności. Gdy jeden z uczonych w piśmie – jak czytamy w Ewangelii według św. Marka – zapytał Jezusa: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań? Jezus odpowiedział: Pierwsze jest: Słuchaj Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą (Mk 12, 28-30). Uczeń Jezusa nie może mieć w takim razie podzielonego serca. Nie może kochać Boga trochę, tylko w niedzielę i święta, tylko wtedy, gdy jest w kościele… Jego całe serce ma być oddane temu, co Boże. Tylko tak może zrealizować Jezusowe wezwanie.
Nauka, którą daje nam Jezus dotyczy zatem właściwej hierarchii wartości, pewnego porządku, który winien charakteryzować i określać życie chrześcijanina. Zgodnie z nim na szczycie tak rozumianej hierarchii, swego rodzaju dominantą chrześcijańskiego życia ma być miłość do Boga. Ile razy słyszeliśmy z ust naszych rodziców, dziadków powiedzenie, że jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko inne jest na odpowiednim miejscu. Oto prawda, o której przypomina nam dzisiejsza Ewangelia. To jest ten rodzaj „totalności”, „wyłączności”, który – wbrew temu, co mogłoby się niektórym wydawać – wcale nie zamyka nas na świat, na innych ludzi, lecz paradoksalnie prawdziwie na świat, na innych nas otwiera. Nie można bowiem kochać Boga i jednocześnie nienawidzić świata, nienawidzić drugiego człowieka. Nie można być uczniem Jezusa i jednocześnie popierać przemoc, wojnę, wzywać do konfrontacji. Nie można kochać Boga i jednocześnie posługiwać się w życiu kłamstwem, manipulacją, zwykłym oszczerstwem. Pomyślmy, ile tragedii, cierpienia udałoby się uniknąć, gdyby w naszym życiu codziennym, społeczno-politycznym, ale i kościelnym, duszpasterskim rzeczywiście Bóg był na pierwszym miejscu. By nie mówić tylko o innych… Zapewne nie słyszelibyśmy o skrzywdzonych i wykorzystanych dzieciach, o różnego rodzaju skandalach, o poniżających smsach, o zdefraudowanych pieniądzach, o źle traktowanych parafianach… A wszystko z jednego powodu: Bóg nie był na pierwszym miejscu.
Tymczasem właśnie ta prawda nas ocala. W dzisiejszym czytaniu z Księgi Mądrości słyszeliśmy słowa: „I tak ścieżki mieszkańców ziemi stały się proste, a ludzie poznali, co Tobie miłe, i zostali ocaleni przez Mądrość” (Mdr 9,18). To ona nas ratuje. Stawianie Boga na pierwszym miejscu przemienia nasze życie osobiste, ale także życie społeczne, życie Kościoła, który tworzymy. Dlatego dziękując Wam za Wasze świadectwo wiary, za życzliwość z jaką przyjęliście Waszego nowego Pasterza, za okazywaną mi pomoc i zrozumienie, proszę Was byśmy razem i każdy z osobna odkrywali tę Bożą Mądrość i nie tylko w deklaracjach, lecz prawdziwie Boga stawiali na pierwszym miejscu, byśmy prawdziwe Go kochali i w ten sposób bardziej kochali ludzi, których Bóg stawia na naszych drogach.
Drodzy Siostry i Bracia!
Rozpoczęliśmy nowy rok szkolny. Dzieci i młodzież po upragnionych wakacjach powróciły do szkół, by na nowo zdobywać mądrość, mam nadzieję, że także tę o której mowa w dzisiejszej Ewangelii. Dlatego proszę, nie rezygnujcie z udziału w lekcjach religii. Życie duchowe, odkrywanie Bożej Mądrości jest nieodzownym elementem rozwoju i wspomaga kształtowanie w sobie człowieka w pełni dojrzałego i odpowiedzialnego. Drodzy rodzice, nie pozwólcie zabrać swoim dzieciom tego tak istotnego wymiaru naszego człowieczeństwa. Świat potrzebuje Waszego świadectwa wiary i przynależności do Chrystusa.
Początek roku szkolnego kieruje nasze myśli także w stronę studentów, którzy już za chwilę staną u bram swoich uczelni. I dla Was wzywam Bożego błogosławieństwa i światła Ducha Świętego. Niestety, zbyt mała liczba kleryków zmusiła mnie do przeniesienia naszego bydgoskiego seminarium do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Nie była to dla mnie łatwa decyzja. Mam jednak wielką nadzieję, że przeniesione seminarium (nie zlikwidowane) szybciej niż może nam się wydawać powróci do Bydgoszczy. W związku z tym proszę o jeszcze gorliwszą i nieustanną modlitwę o nowe i święte powołania. Niech każda parafia, wspólnota codziennie wyprasza u Najwyższego i Wiecznego Kapłana łaskę nowych i gorliwych powołań do kapłaństwa. Przy tej okazji pragnę podkreślić, że klerycy kształcący się w Poznaniu nie stracą kontaktu z diecezją. Swoje praktyki, posługi i święcenia nadal będą odbywać na terenie diecezji w naszej bydgoskiej katedrze.
To tu, już w najbliższy czwartek, przeżywać będziemy nasz Diecezjalny Odpust ku czci Matki Bożej Pięknej Miłości. Dni modlitw przed tym odpustem trwają już od 31 sierpnia. Dziękuję wszystkim, którzy w nich uczestniczą i jednocześnie zapraszam do wspólnej modlitwy szczególnie 8 września. Na Eucharystię o godzinie 12.00, którą będę sprawował dziękując Bogu i Matce Bożej za bł. kard. Stefana Wyszyńskiego – Prymasa Polski i bł. m. Elżbietę Różę Czacką w rocznicę ich beatyfikacji, zapraszam zwłaszcza chorych, starszych i cierpiących. Wszystkich Drogich Diecezjan zapraszam na godzinę 18.00, kiedy sprawowana będzie główna Msza Święta odpustowa, której przewodniczyć będzie i wygłosi słowo Boże biskup koszalińsko-kołobrzeski Edward Dajczak. Oczywiście wszystkich Drogich Kapłanów zapraszam także do wspólnej modlitwy 7 września na godzinę 19.30, kiedy tradycyjnie będą miały miejsce uroczyste Nieszpory ku czci Matki Bożej Pięknej Miłości.
Drodzy Diecezjanie!
Jako społeczność Kościoła Bydgoskiego zbliżamy się do okrągłego Jubileuszu Diecezji Bydgoskiej. W roku 2024 obchodzić będziemy dwudziestą rocznicę powołania do życia naszego lokalnego Kościoła. Trzeba nam się do tej chwili dobrze przygotować. Pierwszym punktem duchowych przygotowań będzie Diecezjalna Pielgrzymka na Jasną Górę pod hasłem Od Matki Bożej Pięknej Miłości do Matki Bożej Królowej Pokoju w dniach 20 – 21 października 2022 r. Proszę Was, Siostry i Bracia, o liczny udział w tej pielgrzymce. Proszę duszpasterzy o zachęcanie wiernych i zorganizowanie tego wyjazdu. Tam, na Jasnej Górze, w duchowej stolicy Polski, razem z Czarną Madonną prosić będziemy Boga o błogosławieństwo dla naszej młodej Diecezji. Będę tam trwał z Wami na modlitwie, a o północy odprawię Mszę Świętą Pasterską w kaplicy cudownego obrazu.
Siostry i Bracia!
Na drogę „rozeznawania zamysłu Bożego i pojmowania woli Pana” (Mdr 9, 13), na drogę odkrywania Jego Mądrości, uczenia się, by Bóg był w naszym życiu na pierwszym miejscu z całego serca Wszystkim błogosławię i proszę naszą Patronkę Matkę Bożą Pięknej Miłości, byśmy wszyscy dźwigając nasze krzyże postępowali za Jezusem, od Niego uczyli się miłości do Boga i drugiego człowieka i w ten sposób przemieniali świat i budowali prawdziwą Wspólnotę Kościoła Bydgoskiego
+ Krzysztof Włodarczyk
Biskup Bydgoski
Bydgoszcz, 29 sierpnia 2022 r.
List należy odczytać we wszystkich kościołach diecezji bydgoskiej w niedzielę, 4 września 2022 r.
Źródło: http://diecezja.bydgoszcz.pl/2022/09/02/list-pasterski-biskupa-bydgoskiego-na-xxiii-niedziele-zwykla/